ఈటె దెబ్బ తప్పించుకున్న దావీదు పారిపోయి సౌలుకు కనబడకుండ దాక్కున్నాడు. దావీదు కొండల్లోకి పారిపోయాడు గాని సౌలు తన సేనలతో అతన్ని వెంటాడాడు. ఎలాగైనా దావీదును కనిపెట్టి చంపాలనుకున్నాడు.
ఒకరోజు సౌలు మనుషులు ఒక కొండ వద్దకు వచ్చారు అయితే దావీదు అతని జనులు అప్పటికే ఆ కొండా లోపల ఉన్న ఒక గుహలో దాక్కొని ఉన్నారు. సౌలు, అతని సైన్యం కూడా అదే గుహ ద్వారం దగ్గర ఆ రాత్రి గడపాలని నిర్ణయించుకున్నారు. వాళ్ళు బాగా నిద్రలో ఉన్నప్పుడు దావీదు,అతని మనుషులు గుహ లోపలినుంచి నెమ్మదిగా వాళ్ళను సమీపించారు.
సౌలు తన ఈటెను ప్రక్కనే పెట్టుకొని నేల మీద పడుకొని, గాఢనిద్రలోకి జారుకున్నాడు. దావీదు మనుషులున్నారు, "చూడు! సౌలును చంపి రాజ్జాన్ని చేజిక్కించుకోవడానికి నీకిదే మంచి అవకాశం." అయితే దావీదు సౌలును చంపాలనుకోలేదు గనుక "అనేక సంవత్యరాల క్రితం దేవుడే సౌలును రాజుగా చేశాడు. కాబట్టి నేను అతన్ని చంపడం అంత మంచి పని కాదు" అన్నాడు. అయితే దావీదు సౌలు వేసుకున్న అంగిలో ఒక ముక్కను కత్తిరించి, మెల్లగా ఎవరికీ మెలుకువ రాకుండ వెళ్ళిపోయాడు.
ఆ తెల్లారి ఉదయాన్నే, ఒక కొండపైన నిలబడి సౌలును కేకవేసి పిలిచాడు. అతడు కత్తిరించిన సౌలు అంగిలోని ఆ ముక్కను పైకెత్తి పట్టుకొని, "కావాలనుకుంటే నిన్న రాత్రి నేను నిన్ను చంపివుండేవాడిని. కానీ నీకు ఎలాంటి హాని చెయ్యలేదు, నీవు నాగురించి భయపడవాల్సిందేమి లేదు. మరి నువ్వెందుకు నన్ను చంపడానికి ప్రయత్నిస్తున్నావు?" అని అడిగాడు అప్పుడు సౌలు "నీవు చెప్పింది నిజమే దావీదూ. నీవు నాపట్ల దయచూపి, నా ప్రాణం తీయకుండ వదిలేశావు" అన్నాడు. అంతటితో సౌలు తన హృదయంలో దావీదును ఇంకా ద్వేషిస్తూనే ఉన్నాడు.
1సమూయేలు 18-24
-నవీన్ కుమార్ యెలుమర్తి -
No comments:
Post a Comment